Nog niet zo lang geleden kwam de Eee. Daarop zit ik nu te typen terwijl er een filmpje op de TV afspeelt. Niets bijzonders, daar is zo'n TV toch voor? Nieuw voor mij is dat de film wordt gespeeld door de Macmini (zie: Xiffy :: Deus ex Machina :: - he wat gek, een Mac). Deze kwam afgelopen week vrij toen N een iMac in gebruik nam. Ik mocht mijn gang gaan met de mini. Een prima deal, want daarmee kan ik spelen, dingen uitproberen en haar problemen die ze wellicht tegenkomt oplossen. Denk aan netwerken, printen dat soort zaken. De rest gaat vrijwel echt vanzelf op de mac
Enfin, ik heb de mini even in de keuken gezet, daar staat een tv met monitor ingang, altijd eenvoudig beginnen. Vooruitziende blik en PC's gewend start ik nog eenmaal de mini op zijn oude monitor en verander de beelscherminstellingen van 1600x1200 naar 800x600. Dat zou elke moderne TV aan moeten kunnen. Het bleek een overbodige actie. De mini startte op in het beelschermformaat wat de TV graag wilde hebben. Niks zoeken.
Na wat codecs geinstalleerd te hebben begon de pret, Gedownloade TV Series en films, en DVD's spelen keurig af op de buis. Alleen regio 1 DVD's weigeren af te spelen als ik niet met de code rotzooi. Die moet ik nog even gekraakt krijgen, want dat is geen doen. En dat lijkt, na een snelle speurtocht op het net niet eenvoudig op de mac.
Schijven vanaf het netwerk mounten gaat prima, maar echt lekker gedocumenteeerd is het allemaal niet. Gelukkig een terminal en wat linux commando's en ik ben weer boven Jan en lukt het me die dingen bij het opstarten al op de juiste plek geladen te hebben.
Tijd voor het serieuze werk en mijn nachtmerrie en N's droom te verwezenlijken; twee Mac's in de woonkamer. Iets wat nog steeds niet vloeken is tegen de Verschoor-doctrine (zie: jottem). Uit mijn grote doos met kabels, plugjes, stekkertjes en verloopjes tover ik een DVI naar s-video combinatie tevoorschijn en glimlach tevreden naar wat ik al die jaren wel heb bewaard. Niet bang ditmaal sluit ik de Mac op de TV aan en zet hem op het juiste kanaal.
Teleurgesteld bekijk ik de paar zilveren lijntjes die diagonaal over het beeld lopen en die ook verdwijnen nadat de Mini volledig is opgestart om mij met een volledig zwarte buis achter te laten.
Vlug naar de keuken gelopen om de monitor ditmaal vooraf goed te zetten. Selecteer PAL en 1024x768. De mogelijkheid om 50Hz te kiezen ontbreekt ten ene male. Ik heb er een hard hoofd in maar plaats de Mac toch weer onder de TV. Ook ditmaal wat diagonaal lopende lijnen, een appeltje kan je nog net ontwaren als je weet wat dat grijze vlekje zou moeten voorstellen en uiteindelijk gaat de buis weer op zwart. Het is vrijdagnacht; einde oefening.
Vandaag loop ik naar de Mac winkel. Een stevige 6 minuten lopen naar het Groot Handelsgebouw. (Had ik al gezegd dat wonen in een grote stad, en Rotterdam in het bijzonder heel prettig is?). Ik leg mijn eigen kabel op de toonbank en vraag wat er mis mee is. De hippe zwartshirt-spijkerbroek jongens begrijpen het niet. Ik leg ze uit dat hun merk hardware zo flauw is geweest om een aantal signalen op de verkeerde pinnetjes te zetten om hobbyisten zoals ik een loer te draaien. Ik wandel €19,- lichter de straat weer op en start de mini met de nieuwe plug. Ditmaal succes.
De kwaliteit is niet al te best. Het beeld is onrustig in de randen, Het is niet rechthoekig maar heeft een pil-vorm. De letters zijn onleesbaar. Niet wat ik gewend ben van mijn laptops die echt veel strakker op de beeldbuis projecteren.
Ik start de VineServer en neem de mac vanaf de laptop over om mijn ogen niet nog meer te pijnigen. Vreemd genoeg mag ik alleen 4:3 verhoudingen naar mijn breedbeeld TV sturen en moet ik dat software en hardware matig achteraf lopen te corrigen. Ook niet wat ik gewend ben, maar ook dat is een probleem voor later. Ik wil nu wel eens zien hoe de beeldkwaliteit is als ik mijn media ga afspelen.
Gelukkig is dat iest beter dan in desktop mode, maar wederom niet het beste wat ik ooit op onze TV heb gezien. De firma Apple is een meester in het weglaten. En dat resulteert meestal in een veel rustiger en prettigere omgeving dan onder windows of linux. Het probleem is echter dat er ook nergens de mogelijkheid bestaat om onder water te gaan als je een bepaalde instelling wilt wijzigen, gewoonweg omdat die instelling op de Mac niet bestaat. Bij het afspelen van DVD's treedt er redelijk wat interlacing op. Her en der blijven er oude lijnen nog even staan op het beeld waar ze weg hadden moeten zijn. Onder windows zou je samen met bijvoorbeeld Power DVD uren kunnen spelen om het beeld te verbeteren. Zoniet op de Mac, what is you see is all you can get. (Voorlopig in elk geval, want er zullen vast nog wel tekst bestandjes zijn waarin de verborgen instellingen liggen verstopt, althans, dat is mijn hoop).
Dan is er de Frontrow applicatie die op de iMac en de moderne mini's staat. Apple wil niet dat ik die installeer op de oude mini, botweg omdat wij geen afstandsbediening hebben. Alle hacks die ik tot nu toe ben tegengekomen willen niet werken dus is de Finder de applicatie waarmee we door onze media surfen, verre van ideaal omdat de letters echt onleesbaar zijn op de TV.
Kortom, de vormfactor en het geluid van de Mac Mini zijn geweldig, het gemak waarmee eenvoudige koppelingen gemaakt kunnen worden ongeevenaard. Maar op het moment dat de PC hobbyist een uitdaging herkent laat de Mac het afweten. Hij zegt simpelweg nee en daarmee lijkt de kous af. Ik geef voorlopig niet op, als ik de DVD speler regiovrij krijg, dan ben ik voorlopig tevreden en kan de DVD speler zijn plaats afstaan aan de Mac, want zo tevreden ben ik toch nog wel.
